Stel je vraag! #gettoknowme – deel 1

Alweer een tijdje terug postte ik een berichtje op Facebook met de oproep: Stel je vraag! Ik vroeg daar wat je nou áltijd al van me had willen weten…. En dan bedoelde ik dus niet vragen als kun je speltmeel vervangen door amandelmeel? Maar vragen echt aan mijn gericht, over mij, wat wil je van me weten? Want ik kan me namelijk helemaal voorstellen dat je mijn blog al een tijdje volgt en daar heel veel inspiratie vindt voor in de keuken, maar eigenlijk heb je nog maar zo weinig idee van wie er achter Mind Your Feed zit. Ik wil daar verandering in brengen, en wat meer over mezelf vertellen. Eerder kon je ook al een fotodagboek bekijken, zo vind ik het leuk om wat meer over mezelf te delen. En daarmee wordt MYF nóg meer mijn eigen blog. Vandaag deel 1 van de antwoorden op de Stel je vraag oproep. Want er kwamen zoveel vragen binnen, die kan ik niet in 1 keer beantwoorden…haha! 

Ik was eigenlijk best wel overdonderd door de hoeveelheid vragen…. En dat is dan gelijk het eerste, ik ben volgens mij echt best naïef. Of noem het bescheiden… maar ik verwachtte dus echt niet zoveel reacties. Super leuk, en lief! Maar een beetje vreemd voelt het wel, jullie zijn duidelijk ook geinteresseerd in mij, als persoon. Nou, dan doe ik daar graag wat mee. Maar toen kwam het tweede….ik wilde eigenlijk de antwoorden op deze vragen gaan opnemen in video-vorm. Ik zit al heel lang te denken aan het maken van video’s, maar ik heb nu denk ik wel alle excuses gehad waarom ik dat voor deze blog nog niet kan doen. En dat vind ik dan best een beetje stom van mezelf…! Dus, vandaag deel 1 in blogvorm, misschien dat deel 2 wel in video  komt. Zou je dat leuk vinden? Laat het me weten in de reacties! Oh, en heb jij nog een vraag aan mij, stel deze dan ook in de reacties, dan kom ik er snel op terug!

Okee, en dan nu de antwoorden op jullie vragen:

Wat was de aanzet om te beginnen met bloggen over gezonde voeding?

Pfoe, dan moet ik wel even graven hoor…. Eigenlijk ben ik altijd al heel erg veel met eten en voeding bezig geweest! Toen ik zwanger was van Senna zat ik niet lekker in mijn vel. Een diagnose is nooit gesteld, maar achteraf zeg ik dat ik tegen een depressie aan zat. Ik at keurig naar de voorgeschreven richtlijnen, maar kon me ook helemaal verliezen in enorme (zoete) snaaibuien. Van koken zonder pakjes en zakjes had ik nog niet gehoord…. Daar is toen het besef gekomen dat je bent wat je eet. Ik heb tijdens mijn zwangerschap wat aanpassingen gemaakt in mijn voeding, maar durfde dit eigenlijk niet goed want ik was best onzeker in mijn zwangerschap. Deed ik het wel goed voor mijn kindje? Pas na de geboorte van Senna ben ik me echt gaan verdiepen in voeding en wat dit voor je doet.

Een tijd lang ben ik daar best veel mee bezig geweest en ook wel extreem in geweest. Ik at glutenvrij, zuivelvrij, suikervrij…. en merkte dat ik daar ook niet gelukkig van werd. In de afgelopen jaren is bij mij het woord balans het sleutelwoord geworden. Ik hou gewoon van goed eten! Tegenwoordig wel altijd zonder pakjes en zakjes, maar niet altijd heel erg gezond. En daar voel ik me heel goed bij! Wat ik wel merk is dat #MYF niet meer als een goede jas om mij heen past…. Ik merk dat mijn blog gezonder is dan dat ik ben. En dat wil ik eigenlijk niet, want ik wil dat MYF een afspiegeling is van mij, van hoe ik in elkaar zit en hoe ik eet. Ik ben dus heel hard aan het nadenken over hoe ik daar meer vorm en invulling aan kan geven!

Wat deed je voor #MYF?

Ik denk dat deze vraag gesteld werd in de veronderstelling dat MYF mijn baan is, maar dat is niet zo. Althans, zo zie ik het niet. Op dit moment is MYF mijn allergrootste hobby! Ik heb naast mijn blog nog een baan, ik werk als (online) redacteur voor een uitgeverij. En ik ben natuurlijk moeder van Senna en Lise, ook best een flinke baan. Voordat ik mijn blog begon werkte ik ook al bij deze uitgeverij, en voordat ik daar begon heb ik Communicatiewetenschap gestudeerd in Amsterdam. Op dit moment staan 2 dagen in de week in het teken van mijn baan, ben ik 2 dagen in de week met de meiden thuis en heb ik 1 dag in de week voor mezelf. En dan komt het er vaak op neer dat ik op deze dag graag aan mijn blog werk. Dat vind ik nu eenmaal heerlijk om te doen. En de rest van MYF gebeurt echt voornamelijk in de avonduren en in het weekend, als Simon ook thuis is.

Wat wilde je vroeger worden?

Weet je dat ik daar echt geen idee van heb? Ik heb dus nooit echt de enorme overtuiging gehad dat ik dokter, juffrouw, moeder, brandweerman of – vul maar in – zou worden. Ik wist het gewoon echt niet… En ik vond ook altijd veel te veel dingen leuk! En dat heb ik eigenlijk nog steeds!

Mijn studie Communicatiewetenschap heb ik destijds uitgekozen op basis van de vakken die ik daar zou volgen, want dat leek me reuze interessant. Maar ik zag mezelf eigenlijk nooit in een snelle reclame-functie werken. En dat is dus ook niet gebeurd!

Eigenlijk weet ik nog steeds niet goed wat ik wil worden…. En dat maakt me eerlijk gezegd ook niet zoveel meer uit. Ik wil graag doen wat ik leuk vind en waar ik blij van word. En ik wil genieten van het leven, er bewust van zijn dat ik leef en heel veel mooie momenten meemaken. Dat is wat ik echt belangrijk vind!

Wie is jouw inspiratiebron?

Tot een aantal jaar terug begreep ik het woord inspiratie nooit zo…. Ik vond het maar een vage term voor kunstenaars en creatievelingen. Die haalden altijd hun inspiratie ergens vandaan….

Pas de laatste jaren is het mij duidelijk geworden wat inspiratie nu eigenlijk is. Maar nog steeds vind ik het lastig om die vraag aan mezelf te stellen, waar haal ik mijn inspiratie vandaan? Ik heb zeker wel mensen die mij inspireren, zoals mijn ouders, Simon, maar ook chefs als Jamie Oliver, Niven Kunz, Yotam Ottolenghi of collegabloggers als Pauline van UitPaulinesKeuken of Linda van Lekkeretenmetlinda. En ook uit Senna en Lise haal ik heel veel inspiratie, want zij dagen mij steeds uit om creatief te zijn.

Wat ik lastig aan het woord vind, is dat het dan net is alsof ik me door hen laat beïnvloeden. Of dat ik wil doen wat zij doen. En dat is niet zo, voor mij niet althans. Ik vind dan eigenlijk het woord bewondering meer op z’n plaats. Ik vind deze mensen mooi, goed, leuk of wat dan ook. En door naar hen te kijken, leer ik heel veel. Maar ik doe het altijd op mijn eigen manier.

Wat heb je altijd al eens willen koken?

Eh…. best lastig. Mijn to cook en to bake lijst zijn eindeloos, maar dat zijn allemaal eigenlijk zulke gewone recepten. Ontbijtjes, tussendoortjes, lunch, dat soort dingen. En omdat ze op mijn lijstje staan, weet ik ook best wel zeker dat ik ze – ooit – ga maken.

Maar ik kan deze vraag natuurlijk ook anders lezen… en daar een soort bucketlist van maken. Wat wil ik komend jaar minstens klaar maken? Ik ga in elk geval weer voor een uitgebreid Kerstmenu, maar ik zou ook graag veel meer willen leren over Indonesisch koken. De rendang die ik op Bali at, proef ik nog steeds als ik er aan denk. Ondanks dat ik al een aantal keren pasta heb gemaakt, blijf ik het enorm leuk vinden om dat te doen. En ik zou wel heel veel beter willen worden in het maken van zoete baksels. Bij mij mist toch soms een basis. Ik bedoel; een goede cake bestaat uit bloem, suiker en …. geen idee. Ik doe altijd maar wat. Het lukt overigens wel altijd vrij aardig, haha!

Dat was alweer de laatste vraag van vandaag. Ik heb er nog zeker 8 open staan, dus daar kom ik een volgende keer (in video?) op terug. Heb jij ook een vraag aan mij, laat die dan voor mij achter in de reacties! Of volg mij op Facebook, want daar komt binnenkort weer een nieuwe oproep!

Liefs, Reny

Wil je mijn recepten en tips in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg Mind Your Feed op Facebook | Twitter |Bloglovin | Instagram